27 maart 2024

Review: Minibird Wireless Controller voor Nintendo Switch

Minibird heeft recentelijk een viertal nieuwe controllers op de markt gebracht voor de Nintendo Switch. De Pop Top draadloze controllers zijn bijna identiek aan de Pro Controller, voor een paar tientjes minder.

Wie in de markt is voor een kleurrijke controller voor zijn of haar Nintendo Switch is wellicht gecharmeerd van de nieuwe Minibird Pop Top controllers. Deze draadloze controllers zijn verkrijgbaar in vier varianten. Ieder variant kent een eigen uniek ontwerp, waarvan wij de Batman versie hebben getest! Naast de Batman versie heb je ook nog:

  • Fortnite met een afbeelding van de Loot Lama
  • Super Mario, blauw met rood en het iconische vraagteken van het vraagtekenblok
  • Een gele versie die een beetje lijkt op Pikachu

Ongetwijfeld zijn deze draadloze controllers gericht op een iets jonger publiek. Ze zijn stuk voor stuk enorm sierlijk en dragen kenmerken van enkele zeer bekende spelfiguren. De controllers zijn ook een slag kleiner dan de gebruikelijke Pro Controller, waardoor deze wellicht iets beter in de hand ligt bij de jongere spelers. Maar ook als je net zo volwassen (fysiek) en kinds (mentaal) als bij ons op de redactie bent, speelt deze draadloze controller gewoon prima.

Minibird VS Pro

De layout

Zoals je kunt zien in bovenstaande afbeelding is de controller vrijwel identiek aan de Switch Pro Controller als het aankomt op de button layout. Bijna alle knopjes vind je op dezelfde plek, op één uitzodering na. De Home knop, waarmee je terug gaat naar het hoofdmenu van de Switch, of de Switch mee ontwaakt uit de slaapstand (werkt ook op de Minibird). Deze zit op de Minibird controller tussen de D-pad en de rechter thumbstick. Op de Switch Pro controller (en de Joy-Cons met of zonder griphouder) zit deze rechts van de screenshot-knop. De Minibird controller heeft hier een ‘Turbo-knop’. Dit is één van de 3 extra knoppen op deze controller.

De Turbo knop is bedoeld om te koppelen met een andere knop op je controller. Hierdoor kan je de frequentie van die knop met één druk versnellen. Hierdoor kan je bijvoorbeeld door de Turbo knop te koppelen met ‘A’, met één druk op A de knop in feite 3x per seconden laten registreren. Dit kan handig zijn bij bepaalde games, bijvoorbeeld bij het oprapen van knollen die je in een lange weg ergens hebt opgeslagen op je eiland in Animal Crossing.

De twee overige extra knoppen zitten op de achterkant en zijn vergelijkbaar met de back-buttons op de Xbox Elite Controller en de Back Button attachment voor de Playstation 4 controller. Je kunt deze twee knoppen namelijk configureren als een andere knop op de controller. De handigheid ligt hem hier voornamelijk in het mobiel blijven in titels waar dit noodzakelijk kan zijn. Zo kan je een knop aan de achterkant configureren als A, B, X of Y. Zo kan je deze knop indrukken, zonder je duim van de thumbstick af te halen of je hand in een vreemde klauw positie te laten verkeren.

Minibird Back Button

Persoonlijk vind ik deze knoppen vooral handig in shooters waarbij bepaalde acties zijn gebonden aan de zogenoemde Face Buttons (A, B, X, Y op de Nintendo Switch). Zo blijf ik mobiel en heb ik bepaalde acties ook altijd via mijn middelvingers paraat aan de achterkant van de controller.

De speeltest

Om uiteindelijk te testen hoe de controller in het heetst van de strijd speelt hebben we deze getest met een aantal titels. De eerste was Monster Hunter: Rise, om te testen of ik dankzij deze controllers dezelfde combo en DPS momentum kon houden als met de standaard pro controller. Het was even wennen, maar na een paar minuten merkte ik niet echt meer dat ik een andere controller vast had. Het speelde prima, alhoewel ik al spelend er achter kwam dat de Face Buttons wel heel erg dicht op elkaar zitten.

Het dagelijkse rondje om het eiland in Animal Crossing ging ook zonder enige moeite met deze controller. Ik zie de Turbo knop, zoals eerder vermeld, wel van pas komen in deze game voor ‘A’ intensieve klusjes.

Aangezien het spelen van Shooters bij mij altijd dé test is of een controller mij lekker ligt heb ik Apex Legends voor een ronde opgestart op de Nintendo Switch. Nu is Apex Legends verre van optimaal op de Nintendo Switch, het was de enige shooter waar ik zo snel even toegang tot had. Ook hier speelde het prima, tot zover Apex prima kan spelen op de Switch. In games zoals deze zie ik de meeste toepassingen voor de configuratie van de knopjes aan de achterkant.

Verdict

De Minibird wireless controller voor de Nintendo Switch is goedkoper en iets kleiner dan de standaard Pro controller. De controller is ook iets goedkoper. Het scheelt ongeveer 20 tot 30 euro, afhankelijk van waar je ze koopt. Die paar tientjes verschil voel je wel degelijk.

Alhoewel de controller prima speelt, voelt het een stuk minder premium aan dan de standaard Pro controller. Vooral de triggers zijn aan de ruwe kant en hebben een minder net afgewerkte rand waardoor deze op sommige plekken nogal scherp aanvoelt. Persoonlijk vind ik dat de Face Buttons iets te dicht op elkaar zitten, waardoor ik soms even naar mijn controller moet kijken om te zien wat ik aan het doen ben. Ook de batterijduur van deze controller in aanzienlijk lager. Alhoewel 12 tot 16 uur voor de meeste spelers afdoende is voor een aantal speelsessies gaat de Switch Pro controller 2 tot 4 keer langer mee. Vooral als je ver weg zit van de console kan dit een belangrijke factor zijn in het beslissen van je aankoop.

Tot slot nog een kortbondige, maar niet onbelangrijke opsomming:

  • Rumble support in verschillende niveaus, geen HD Rumble (waar Nintendo overigens niets meer mee doet)
  • Turbo knop
  • Twee programmeerbare knopjes aan de achterkant
  • Werkt ook op PC
  • Motion Controls ondersteund
minibird vs controllers
De Minibird vergeleken met alle moderne console controllers

Jordy Gerritse

Zelda fanboy. Retro Collector. Voornamelijk te vinden op het Playstation Network. Gamer sinds ik nog uit de fles dronk. Beide doe ik nog steeds, niets veranderd dus.

Bekijk alle berichten van Jordy Gerritse →