Review: Immortals: Fenyx Rising: The Lost Gods

Na onze reviews over Fenyx Rising, A New God en Myths of the Eastern Realm is het tijd voor de derde en tevens laatste DLC voor Immortals: Fenyx Rising, genaamd; The Lost Gods.

Immortals was een avontuur op zichzelf. Iedere DLC tot nog toe voegde wel iets nieuws toe, maar waarborgde ten alle tijden de Immortals ‘vibe’. The Lost Gods is de derde DLC voor Immortals en dit keer zijn er wat meer veranderingen! Maar, zijn deze veranderingen ook welkom? Lees het in onze review!

From the Ashes

The Lost Gods vertelt het vervolg op A New God. Fenyx, die nu de God of Unity is geworden, heeft het nog lastig met zijn nieuwe krachten. Toch helpt hij Ash, een nieuw personage, op haar avontuur. Jij speelt dan ook als Ash. De goden zijn na een heftige ruzie deels uit elkaar gegaan en hebben een eigen land gemaakt. In het maken van deze beslissing hebben de beste goden er niet bij stilgestaan, dat de hele wereld hierdoor in chaos geraakt. Fenyx en Athena moeten hier als onpartijdige een oplossing voor vinden, hier komt Ash in het spel. Ash haar liefde voor Fenyx als god is groot en je gaat op een avontuur om de balans tussen de goden te herstellen.

Het verhaal van de DLC wordt op humoristische maar toch ook vrij toffe wijze verteld, zoals we dat gewend zijn van Ubisoft’s Immortals. De synergie tussen humor, actie, storytelling en een kleurrijke wereld is in deze game nog steeds aanwezig. Het zijn niet de beste verhalen, maar ze worden leuk verteld, bevatten veel humor en worden niet snel saai.

Wat is er nieuw?

Wat ditmaal tof is, is dat de DLC iets meer moet lijken op een Diablo-esque game. We krijgen een isometrisch (top-down) cameraperspectief, een nieuwe manier van dialoogvoering en save points. Deze checkpoint vereisen dat jij een item opgeeft om jouw voortgang op te kunnen slaan. Sterker nog, tijdens je reis kom je maar checkpoints tegen, hier kan je naar snelreizen en je kan items opofferen voor een soort giften van de goden. Dit vond ik zelf best een toffe feature en ook passend bij het soort gameplay waar Ubisoft deze DLC voor ging.

Het isometrisch perspectief was even wennen, maar paste eigenlijk erg goed bij de combat uit Immortals. Toch wilde ik soms nog even mijn rechter joystick omlaag trekken voor een betere hoek, uit gewenning uiteraard. Maar, eenmaal gewend aan het perspectief is het erg tof om de game te spelen met dit soort nieuwe features.

De dialogen worden nu via dialoogvensters gehouden, zoals isometrische games dit vaker doen. Wel, gelukkig, is alles nog ingesproken dialoog! Dit vond ik persoonlijk dan ook alleen maar toervoegen aan de ervaring die neer werd gezet.

De DLC is ook vrij lang, want je hebt toch 3 gebieden om doorheen te walsen. Deze gebieden zien er over het algemeen tof uit, maar is niks nieuws qua assets of watr dan ook. Het upgrade systeem vereist ditmaal dat je weer overnieuw begint, wat eigenlijk ook best logisch is, gezien het soort nieuwe gameplay dat we krijgen. Ditmaal moet je upgraden met items die je vind, in de vorm van Essences. Het upgrade systeem wordt na een tijdje wel een beetje onoverzichtelijk en lastig te volgen.

The elephant in the room

Ik heb, na het spelen van alle DLC, dan ook wel een beetje een zwak gekregen voor de game. Niet als in, dat het de beste game aller tijden is. Nee, meer als in; het maakt gewaagde keuzes en is niet bang voor kritiek. Waar A New God en Myths of the Eastern Realm, volgens velen dan weer te veel leek op de base game, zou The Lost Gods dit te weinig doen. Ik persoonlijk ben van mening dat het uitproberen van dit soort DLC met andere werelden, personages of zelfs cameraperspectieven gewoonweg tof is. Het hoeft niet altijd goed uit te pakken, maar het biedt een breder perspectief op dezelfde game en dat, kan ik alleen maar waarderen!

Verdict en terugblik

The Lost Gods is een verfrissend, maar niet perfect avontuur. Het laat zien dat de ontwikkelaars nieuwe dingen omarmen en proberen, om te kijken wat het best werkt voor de game die zij in handen hebben. Aan het aantal experimenten te zien, heb ik het idee dat Immortals nog een staartje gaat krijgen, en verdiend!

Immortals is geen perfecte game, het heeft genoeg om over te zeiken en zaniken. Maar, Immortals was voor mij een game die een genre waar ik van houd omzet in een experiment met nieuwe gameplay elementen, features, systemen en een toffe manier van storytelling en world building. Al met al kan ik Immortals, vooral voor de sale prijzen, met heel mijn hart aanraden aan iedere action-adventure of RPG-lite fan.