Review: Nioh Remastered

Eerder vorige week kwam onze review voor Nioh 2 online. Deze review kwam eerder omdat het multiplayer aspect met onze redactie een toffe ervaring om te testen was. Echter ben ik ook druk bezig geweest met het eerste deel uit de collectie. Deze is vooral bedoeld om solo te spelen, maar is de game ook goed? Check het in onze review!

Nioh speelt, anders dan Nioh 2, omtrent een voorgeschreven personage. Waar het in Nioh 2 meer draaide om de mensen om het player character heen, draait het hier echt om de protagonist. Zijn naam is William, een kerel uit Engeland die een donkere magiër achtervolgt naar Feodaal Japan, om de zogenoemde Amrita terug te krijgen. Het is een Souls-achtige game die veel RPG elementen bevat. De game wordt dan ook geadverteerd als een action RPG. De story begint in een gevangenis en neemt je mee op reis door Japan. In Japan is het aan jou om mensen te vinden met dezelfde doelen, om zo je vijanden te verslaan. Terwijl je dit doet ga je door meerdere gebieden heen, met ieder een eigen thematisering, sfeer en andere vijanden. Het verhaal wordt op leuke wijze gebracht en de cutscenes zijn, met de remaster in gedachten, erg clean en scherp uitgewerkt. Wat Nioh zo bijzonder maakt, is de stijl die eraan gekoppeld zit, alles heeft een hoge ‘cool’ factor. Het verhaal is dus niks mis mee, soms een beetje verwarrend, maar verder erg tof om doorheen te lopen. Hoe zit dit met de gameplay?

Figure it out

Nioh heeft meerdere manieren van spelen, want er zijn veel wapens en combinaties te maken. Evenals je stats, die je goed zal moeten upgraden, omdat sommige armour sets anders niet de juiste stats bonussen geven. Je hebt je health bar, KI bar en Living Weapon bar. KI gebruik je wanneer je aanvalt of ontwijkt. Die bar loopt leeg, echter kan je een skill vrijspelen waardoor je deze kan terugkrijgen, wanneer je op het juiste moment ontwijkt of op R1 drukt. De mix tussen je stamina beheren en de snelle combat kan soms hectisch aanvoelen, maar wanneer je er een gevoel voor krijgt, dan ben je verslaafd. De combat is gewoon echt steengoed.

Nioh Remastered is een game die de uitleg vrij basaal houdt. Je krijgt de controls te weten, maar veel systemen en features zal je zelf uit moeten vogelen. Nioh heeft een diep progressiesysteem, evenals best ingewikkelde combat wanneer je dieper gaat kijken. In het begin is dit nog niet echt nodig, je kan je overal wel doorheen meppen als je de vijanden door begint te krijgen en wanneer de controls op z’n plek vallen. Echter kom je later in de game bij missies terecht waar je denkt: ‘Doe ik iets fout ofzo?’

Op dat moment word je gedwongen om verder te kijken dan de basale informatie die de game geeft. Je komt achter prestiges, die je een soort passieve bonussen geven, waaronder KI regeneration en Damage Vs. Yokai. Dit soort bonussen zijn meestal vrij laag, maar hoe meer je dit doet, hoe sterker je personage zal worden. Zo krijg je bijvoorbeeld sneller je Living Weapon, waar je in een staat komt waar je geen regelrechte damage krijgt, maar wel veel meer damage doet. Ook krijg je via de Dojo speciale missies die net iets meer uitleg geven dan de doorsnee tutorial aan de start van Nioh.

Iedere wapen combinatie heeft zijn of haar voordelen, ik zelf gebruik voornamelijk dual swords en een axe of sword. Echter kan je William volledig uitbouwen zoals jij dat voor ogen hebt. Ik vind het leuk om magic te mixen met mijn build, omdat ik zo tijdelijk mijn wapens kan infusen met een element voor meer damage tegen de juiste vijanden. Over de combat valt nog meer te vertellen, maar dan ben je nog wel even aan het lezen. Dit zijn in ieder geval de meest belangrijke elementen en ook gelijk degenen die de combat zo sterk maken.

Van frustratie naar…

Nioh was in het begin voor mij best tof, uiteindelijk werd het echter erg frustrerend. Toch ligt dit in een Souls-achtige game als deze echt aan mijzelf en niet aan de game zo zeer. Alhoewel, Nioh is niet perfect, maar toch. De eerste keer dat ik echt gefrustreerd raakte, was bij de derde boss. Deze mevrouw had zo veel snelle attacks, dat ik er onder geen enkele mogelijkheid tussen kwam. Dit resulteerde in een aantal keren de game afsluiten. Na veel doorzetten kwam ik er toch doorheen. Dit was ook gelijk het moment dat de combat begon te klikken voor me. Iedere boss fight hierna ging ik zeker nog vaker dood, maar het ging alleen nog maar om het bestuderen van de boss, en niet zozeer meer het doorkrijgen van hoe mijn personage werkt.

Het werkte verslavend, want ondanks de frustratie van het vaak doodgaan, wilde ik iedere boss toch doorkrijgen. Hier leerde ik bijvoorbeeld dat het wisselen van stances belangrijk kan zijn, evenals het soms agressief zijn en vervolgens bij een andere boss weer afwachtend en tactisch vechten. De game gooit constant nieuwe mechanics naar je toe. Toch merk ik wel op dat de AI een stuk ‘dommer’ is dan die van Nioh 2. In Nioh 2 lijkt het vaak alsof ze direct reageren op jouw acties, waar dit in het eerste deel een set van aanvallen is.

Nioh gooit gelukkig minder wapens en armor naar je hoofd, dan dat het tweede deel doet. Zo was het een stuk makkelijker om uit te vogelen welke armor en wapens het beste passen bij mijn personage, of het soort vijand waar ik tegen moet vechten. Laat je niet ontmoedigen door hoe lastig of onmogelijk de game soms lijkt, reflecteer op je tactiek en gear en probeer het overnieuw! Lukt het echt niet? Dan kan je altijd nog een online speler oproepen via de Shrine. Deze shrine is je checkpoint trouwens, waar je kan levelen en kan wisselen van Guardian Spirit (Living Weapon).

Tip van flip: Als je te weinig healing items vind, kan je op zoek gaan naar Kodama. Deze kleine groene bosgeestjes geven namelijk bonussen voor het vinden van onder andere healing items en gear. Hoe meer je er vind, hoe meer healing items je overigens kan dragen!

Next-gen waardig?

De remaster van Nioh zorgt voor een veel scherpere en leukere ervaring. Echter voelen de controls soms toch nog wat clunky her en der. Maar goed, over het algemeen is de collectie het zeer zeker waard. Je krijgt twee hele mooie titels naar je hoofd gegooid, met meer content dan je in een paar weken aan zal kunnen. Dus ja, de ervaring is versoepeld en een stuk mooier. De 60fps helpen wel degelijk in reactiesnelheid! Ik denk dat Nioh Remastered er op momenten consistenter mooier uit ziet, dan Nioh 2 Remastered.

Verdict

Nioh Remastered, evenals de gehele collectie, is het volledig waard. Beiden games bieden honderden uren aan content, met een sterke combat en toffe verhaallijn. Dit eerste deel heeft nog wat schoonheidsfoutjes die Nioh 2 niet meer heeft, maar daarom is het ook de voorganger! Verder is het een fantastische, maar erg lastige ervaring. Echter is het, wanneer je alles door begint te krijgen, een super tof leerproces om doorheen te gaan. Dus, bouw je eigen William en maak een begin zou ik zeggen, laat je niet stoppen door de moeilijkheid, want uiteindelijk bepaal jij zelf hoe lastig de game is!

Nioh al gespeeld? Laat het ons weten op Facebook!