Review: Paper Mario: The Origami King

Paper Mario is terug in een nieuw avontuur op Nintendo Switch. De gevaren die dit maal op de loer liggen zijn uit een heel ander stuk hout gesneden dan we gewend zijn. Al is dat hout wel eerst fijn gemalen om er mooi gekleurd papier van te maken. Hoe vouwt dit verder uit? Lees het in onze Paper Mario: The Origami King review!

Paper Mario: The Origami King ontrafeld de crux al in de titel. De papieren Mario in dit deel op de Nintendo Switch neemt het op tegen een nieuw soort kwaad: Origami. Het Mushroom Koninkrijk komt bij elkaar om een feest te vieren. Het Origami festival! Dat klinkt allemaal heel erg aantrekkelijk, maar al snel merken Mario en Luigi dat er wat meer ezelsoren aan dit feest zitten dan ze hadden gehoopt. Het dorp ligt er verlaten bij. Mario en Luigi besluiten om verhaal te halen bij de prinses in het kasteel.

Heeft ze haar haren anders zitten vandaag? Prinses Peach ziet er ietwat vreemd uit vandaag. Het is niet dé Peach zie ze zoeken, het is een Origami Peach. Geeft Mario zich over aan de vouwkunst om een zogenaamde superieure versie van zichzelf te worden? Nee, natuurlijk niet. Koning Olly van het Origami Koninkrijk is niet blij met Mario’s antwoord en verpakt het kasteel van de prinses en verplaatst het ergens ver weg van Toad Town. Mario kon nog net ontsnappen, maar Peach zit nog steeds vast in het kasteel. Tijd voor een nieuwe avontuur.

Schitterend knutselwerk

Iets wat direct opvalt tijdens het spelen van Paper Mario: The Origami King op Nintendo Switch is hoe ontzettend schitterend de game er uit ziet. Alles om je heen bestaat voor een groot deel uit in elkaar geknutselde kunstwerkjes van papier. We hebben deze stijl al eens eerder mogen zien op Nintendo Switch met Yoshi’s Crafted World, maar in Paper Mario komt het nog meer tot leven. Meerdere malen tijdens het spelen was ik simpelweg verbluft door de creativiteit die de game toont. Het is werkelijk een explosie van schattige en kleurige creativiteit.

Dit gaat gepaard met een heerlijke en gevarieerde soundtrack die op de achtergrond het hele avontuur nog even accentueert. Ieder gebied heeft zijn eigen stijl en zo ook zijn eigen soundtrack. Het tweede grote gebied waar je in komt staat in het teken van de herfst en de soundtrack geeft een rustgevend gevoel terwijl je samen met je vrienden op avontuur geniet van een papieren uitzicht op een tempel.

Opgevouwen bondgenoot

In deze nieuwe Paper Mario is Origami je vijand, maar het ligt niet altijd even zwart-wit. Koning Olly, de heerser van het Origami koninkrijk heeft een zusje, Olivia. Zij is jouw bondgenoot door het avontuur en legt je gaande weg uit hoe alles in elkaar steekt. Als je even in de knel zit zal ze je ook de nodige hints geven zodat je weer op pad kunt gaan. Daarnaast heeft Mario dit keer ook een stel uitvouwbare handen die op verschillende plekken erg goed van pas kunnen komen.

De weg naar het einde is zo goed als uitgestippeld voor Mario en Olivia, maar gaandeweg kom je nieuwe vrienden tegen die je een handje helpen. Er is best veel te doen, te zien en te ontdekken in deze Paper Mario game op Nintendo Switch, maar het is niet echt een RPG zoals voorgaande delen in de serie. Het is een meer een zorgvuldig in elkaar geknutseld kunstwerk met een zeer lineaire draad en dat is eigenlijk heel prima. In de gebieden waar je terecht komt zijn er verschillende dingen die je kunt ondernemen om toch die RPG formule een beetje in te vullen, al is het heel erg lichtjes aangetikt.

In ieder gebied waar je terecht komt zitten Toads verstopt. Deze kan je redden en je bent geheel vrij om ze aan hun lot over te laten als je geen zin hebt om extra werk te doen. Het is af en toe heel erg goed zoeken geblazen want sommige Toads zitten echt goed verstopt. Gelukkig geeft de game je haarfijn aan wanneer je alle Toads in een gebied hebt gevonden. Eveneens als je alle gaten met confetti hebt gedicht, alle schatten hebt gevonden en alle voorwerp-blokken hebt ontdekt.

Het is weliswaar wat extra werk, maar het levert ook iets op. Gaten die je opvult met confetti leveren je ten eerste muntjes op maar openen ook een nieuw gebied om te verkennen waar vervolgens weer extra dingen te doen zijn. Uiteraard zin er ook genoeg gaten die je moet opvullen, anders kom je simpelweg niet verder in het spel.

Middelpunt van de belangstelling

Een zeer uniek element in het nieuwe avontuur van Paper Mario is het vechtsysteem. Je hebt nog steeds je schoenen en een hamer waar je een groot gedeelte van de vijand mee uitschakelt. Maar er zit een twist aan, of moet ik zeggen 4 twists?

Ieder gevecht speelt zich af in een ring-arena. Mario staat hierbij in het midden en wordt omringt door Origami vouwwerken in de vorm van iconische figuren uit de Mario spellen. De kunst in deze gevechten is om alle vijanden op een juiste manier te groeperen. Mario kan door te springen in één rechte lijn vooruit alle vijanden aanvallen. Met zijn hamer kan hij recht voor zich een raster van 2×2 aanvallen. In het begin van de ronde springen alle vijanden naar een ander hokje toe en moet jij ze weer groeperen. Het begint heel erg eenvoudig, maar in sommige gevechten later in het spel wordt het al snel puzzelen. Je mag namelijk maar een paar zetten doen en je hebt maar kort de tijd voordat de aanvalsronde begint.

Het is een zeer uniek vechtsysteem, maar eerlijk gezegd begon het me al redelijk snel te vervelen. De gevechten met simpele vijanden blijven niet heel erg interessant en het steeds groeperen van de vijanden werd frustrerend. Naast muntjes die je voor het voltooien van een gevecht krijgt is er geen XP die je verdient. Ik zwom al snel in de muntjes dus als het kon vermeed ik ieder optioneel gevecht.

Het wordt een stuk leuker zodra je bij een van de vele boss battles aankomt. Hier staat opeens de baas in het midden van de ring en moet je op een soort ganzenbord manier naar het midden gaan om aan te vallen. Wederom draai je aan de ringen. Maar dit maal moet je door middel van de pijltjes je weg naar het midden zoeken. Je kunt het heel erg direct doen. Maar als je wat slimmer te werk gaat doe je het via een omweg en pik je onderweg wat spullen of hartjes op. De bazen doen namelijk erg veel schade dus je komt er niet onderuit om wat creatiever te werk te gaan.

Verdict

Paper Mario: The Origami King is een prachtig en amuserend avontuur dat weliswaar geen echte RPG is, maar je wel genoeg vrijheid geeft om te ontdekken en het verhaal even opzij te zetten. De wereld om je heen is schitterend in elkaar geknutseld en de humor is werkelijk briljant. De personages die je tegenkomt onderweg hebben karakter en de wereld voelt hierdoor heel erg levendig aan. Het tempo van de game is erg aangenaam waardoor de game lekker weg speelt en je op de juiste momenten nieuwe dingen laat ontdekken om het interessant te houden. Al vond ik het vechten tegen de normale vijanden al snel wat frustrerend, kan ik met zekerheid zeggen dat ik heel erg heb genoten van eindelijk weer een fantastisch Paper Mario avontuur.