Review: Trials of Mana – Trouwe Remake

Trials of Mana is een remake van de derde game in de Mana-serie, bekend als Seiken Densetsu 3 in Japan en simpelweg Trials of Mana in het westen. Origineel ontwikkeld door Square (hedendaags Square Enix). Hoe weerhoudt de trouwe remake van Trials of Mana zich in het huidige gaming landschap?

Het is een gouden tijd voor de JRPG liefhebber. Met kaskrakers als Final Fantasy 7 Remake en Persona 5 kunnen liefhebbers van de Japanse gaming kunst hun hart ophalen. Trials of Mana past enorm goed in het rijtje thuis als je we het hebben over een gouden tijd voor JRPG’s. Een trouwe remake van een klassieker die we helaas voor tientallen jaren hebben moeten missen. De remake van Trials of Mana is tegelijkertijd een enorm sterke, moderne titel die voldoet aan de standaarden van een moderne videogame, maar brengt tegelijkertijd alle charmes mee van de ouderwetse Japanse RPG.

Tot 2019 was Seiken Densetsu 3 niet heel erg bekend voor ons westerlingen. Officieel omgedoopt tot Trials of Mana in het westen maakte we pas in de Trials of Mana Collection voor Nintendo Switch het eerste kennis met het derde deel in de serie. Voor velen is de remake dan ook de eerste kennismaking met het derde verhaal, of zelfs de hele franchise. Laat je hier vooral niet door afschrikken, want voor nieuwkomers is dit een uitstekende startpositie. Voorgaande delen spelen zich namelijk niet af in hetzelfde universum, maar meer een parallel universum.

Oude charmes

Niet te vergelijken met nostalgie, maar ‘oude charmes’. Je ziet een nieuwe game, met moderne systemen en beelden, maar het voelt enerzijds nog oud en vertrouwd aan. Je kent vast de gedachte van oude games die in je hoofd veel beter uit zien dan in werkelijkheid. Het collectief geheugen is vaak mooier dan de werkelijkheid en Trials of Mana is precies die verwerkelijking van zo’n collectief geheugen. Moderne visuals, moderne geluiden, voice acting en een pakkende soundtracklijst, maar alles met nog steeds een oude geest.

Je kruipt in de huid van één van de zes hoofdrolspelers. Twee van deze personages neem je mee op pad als support personages. Ieder personage is volledig anders met een eigen verhaallijn, eigen krachten, uitrusting en ga zo maar door. Het verhaal dat je speelt wordt ook helemaal aangepast op basis van jouw gekozen personages, maar ook de combinaties die je maakt. Je tweede playthrough ziet er daarom compleet anders uit als je met andere personages speelt.

Het zijn niet hele subtiele wijzigingen want zelfs de eindbaas is anders op basis van de personages die je kiest in het begin van de game. Voor het volledige verhaal moet je de game minimaal 3 keer doorspelen. Dat klinkt als een hele klus en dat valt eigenlijk wel mee. Je eerste playthrough duurt zo’n 25 uurtjes. Op dit moment heb je het basisspel uitgespeeld en heb je de post-game chapter gespeeld die niet in de originele game zit. Door deze chapter te spelen ontgrendel je New Game +.

In New Game+ Behoud je je geld, speciale abilities, voorwerpen en ga zo maar door. Je tweede playthrough kan afhankelijk van keuzes die je maakt dus veel korter zijn. Misschien wel de helft, of zelfs minder dan de eerste.

De Trials of Mana

De hoofdlijn zal in elk geval hetzelfde zijn. Mana is de energie bron in de wereld waarin je speelt en die bron begint langzaam te vervagen. De Mana Goddess riep het krachtige Sword of Mana tot leven om de acht beesten der vernietiging, de Benevodons, te verslaan en te verzegelen in hun eigen Mana Kristal. Omdat de kracht van Mana af aan het zwakken is probeert een groep kwaadwillende om de beesten uit de kristallen te bevrijden om de ultieme macht te nemen. Jij als uitverkorene moet er voor zorgen dat het niet zo ver komt.

Het hoofdverhaal smeedt zich goed samen met de persoonlijke verhalen van de zes personages waaruit je kunt kiezen. Stuk voor stuk reageren ze anders op de mensen en gebeurtenissen om je heen.

Voor mijn eerste playthrough ging ik voor een volledig waifu-team met Riesz en Charlotte als support karakters en Angela in de hoofdrol. Angela is een magiër die vijanden op een afstand kan belagen met krachtige spreuken. Riesz is een ondersteunend personage met een sterke focus op het versterken van teamgenoten en verdediging. Charlotte is een heler en zorgt naast een milde ondersteuning met aanvallen, voornamelijk voor het aanvullen van levenspunten. Maar dit hoeft helemaal en dat geldt eigenlijk voor vrijwel alle personages.

Kort, maar krachtig

25 uur is niet bepaald lang voor een JRPG, maar zoals ik al zei zijn die 25 uur maar een deel van de hele taart. Voor de duur van zo’n playthrough is de game toch wel complex genoeg om zorgvuldig om te gaan met keuzes waar je voor komt te staan. Misschien wel de meest belangrijke keuzes zijn de class-upgrades. Gedurende je playthrough heb je op verschillende momenten de kans om een class-upgrade uit te voeren.

Je kunt per personage steeds kiezen uit een ‘Dark’, of een ‘Light’ upgrade. Beide komen met een andere bonussen, aanvallen en speelstijl. Zo kies je bij Charlotte bijvoorbeeld om haar meer te focussen op healing, of juist damage. Iedere upgrade vormt vervolgens weer de basis voor je volgende upgrade. Wat dit betekent is dat je na het kiezen van ‘Light’, je volgende ‘Light’ en ‘Dark’ keuze verschillen van de keuze die je zou krijgen indien je in eerste instantie had gekozen voor ‘Dark’. De game past zich op deze manier enorm goed aan aan jouw persoonlijke speelstijl voor je favoriete personages.

Het maken van keuzes houdt hier niet op, want ieder level krijg je een aantal punten om jezelf sterker te maken. Deze punten moet je zorgvuldig verdelen in categorieën voor je personages. Bij een bepaald hoeveelheid aan punten speel je nieuwe spreuken of passieve bonussen vrij die je kunt toekennen aan je personages. Per personage heb je ook maar een bepaald aantal plekken voor deze passieve bonussen dus wederom een zorgvuldige keuze. De categorieën waar je uit kunt kiezen zorgen er voor dat je stats hoger worden, maar zorgen er ook voor dat je nieuwe speciale aanvallen ontgrendeld.

Al met al is character building een groot onderdeel van Trials of Mana en dit merk je vervolgens goed terug in de gevechten.

Het wordt steeds beter

Trials of Mana begint een beetje sloom, maar het tempo wordt snel opgepakt. Met 25 uurtjes zit er een uitstekende versnelling in de game. Er zijn geen side-quests, dus je volgt enkel een zeer lineair verhaal, maar hebt wel genoeg vrijheid om te gaan ontdekken enzovoorts. Omdat character building zo’n essentieel onderdeel is van de game kunnen de eerste twee tot 4 uur wat saaier uitpakken in vergelijking tot de rest van de game. Je hebt nog geen spreuken en andere toffe dingen die gevechten interessant maken. Naarmate je je personages uitbouwt krijg je steeds meer en krachtigere opties in gevechten. Het is een werkelijk verschil van dag en nacht uiteindelijk. Combat wordt daarom ook steeds leuker en ik was ook zeer tevreden met de keuzes die ik had gemaakt tijdens mijn playthrough.

Verdict

Trials of Mana ziet er uit, en klinkt als een moderne JRPG, maar komt met een klassiek hartje in een moderne schil. Het pakt enorm verfrissend en vermakelijk uit. Het is één van de Japanse titels die er voor zorgt dat het al lang niet meer zo roos…bloesemkleurig heeft uitgezien voor fans van deze genre.